من آدم لیوان بازی هستم. هرجا که لیوانی ببینم که ازش خوشم بیاید، حتماً میگیرماش. فکرم هم در آن لحظات کار نمیکند و ممکن است هر مقدار پولی را بابت لیوان پرداخت کنم.
یک بار لیوانی را به قیمت 35000 تومان از متروی تهران خریدم که چون خیلی خیلی ازش خوشم آمد، برای دوستم هم که پیشاش میرفتم، یکی دیگر به هدیه بردم. ولی کمتر از یک ماه بعد همان لیوان را بندهی خدایی کنار خیابان ولی عصر تهران بساط کرده بود و 15000 تومان میداد. از همین طریق یک کلکسیون از لیوانهای ریز و درشتی با طرحها و رنگها و البته کاربردهای متفاوتی فراهم کردهام.
ادامه مطلب
درباره این سایت